ouders

Ik ergeren mij aan mijn ouders. Ze weten niks, spreken geen Nederlands. Na ruim 30 jaar in Holland ! In plaats van dat ze mij advies geven. Moet ik alles voor ze regelen, papieren invullen enz. Ze weten niks en kennen niks. Ze nemen gewoon genoeg met het leven. Gaan nooit op vakantie, hebben een uitkering en that's it. Hoe kan je nou zo stil staan in het leven ? Dat je geen eens weet hoe internet werkt of een smsje sturen ? Ik snap het gewoon niet. Hoe komt het ? En waar komt het door ? Dat ze hebben besloten om niks meer te leren ? En dat ze zijn hoe ze zijn ? Het leven biedt toch heel veel meer ? Ze zijn zo ondankbaar. Ik geef ze elke week geld. Nooit een bedankje of een kleinigheidje. Ze lijken zich ook geen ene moeite te doen voor me. We wonen niet zo ver van elkaar. Maar toch komen ze nooit bij me langs. Als we wat afspreken komt het initiatief altijd van mij. Pff wordt er zo moe van. Het is maar dat ik geen goede vrienden hebt. Anders heb ik allang het contact met mij ouders verbroken. Je hebt er immers niks aan. Niet eens voor de gezelligheid. Want mijn ouders maken altijd ruzie, kibbelen er op los. Moet ik dan echt een streep achter alles zetten wat negatief aanvoelt voor mij ?